zondag 8 juni 2014

Zou dit wat zijn..?






De stress van alledag kwijtraken via carbon in je kussen.. wat denk jij..?

Denk dak 'r zes bestel, dan maak ik er 'n dekbed van..

woensdag 9 april 2014

Niet praten?

Hoi Pim,

Heb jij dat ook bij Paloma jah? Dat ze niet moet praten? Josje, die moet idd haar bek houden. Ilse de Lange, heb ik dat ook mee. Leuk koppie, maar aub houd je mond. Maar Paloma? Heb al veel te veel filmpjes van haar gezien, maar ik blijf t leuk vinden. Misschien is het het verschil tussen dom doen in het Nederlands vs. Dom doen in het Engels. Daghappen met haar lijkt me echt goed idee! In Londen? Mash & Pie ergens in een donkere pub? Kun je volgende week? Of de week erna?

Kunnen we meteen informeren hoe dat nu kan met Peaches Geldof. Heb je t gehoord? Raar idee vind ik het hoor, dat ik nooit meer zo'n onzin berichtje over haar zal lezen in een van die tabloids. Zal zien hoe ze met haar blonde dikkerts door zo'n park wandelt, picknikt op een kleedje, het aardmoedertje speelt. Ik geloof dat ze nu denken dat t misschien de gevolgen van anorexia zijn geweest. Ik weet dat ik t nooit kan snappen, dat er dan iets scheef zit in je hoofd, maar ik vind het dan wel weer bijzonder dat je het eten wat je zelf niet eet wel in je kinderen stopt, plus een beetje extra...

En ja, mijn werk. Je begrijpt natuurlijk (omdat jij mij altijd begrijpt lieve pim) dat ik daar, op zo'n openbaar medium als dit niet zo uitgebreid op in wil gaan. Is meer daghapwaardig, als het me dan tenminste ook zo hoog zit als afgelopen weekend. Laten we het erop houden dat mijn frustratie te maken heeft met een gebrek aan waardering. Van een gevalletje anderen het werk laten opknappen en doen alsof dat normaal is. Wat het misschien is in de "wetenschap" hoor, daar kom ik steeds meer achter. Op lokaal niveau is dat inmiddels weer redelijk uitgepraat, the boss and me kunnen weer door een deur. Waardering gevraagd en gekregen, nu nog die bonus eruit slepen tijdens mijn functioneringsgesprek volgende week.
Op een hoger niveau moet ik daar misschien ook nog iets mee, maar wat daar ben ik nog niet uit. Ik heb besloten dat dat pas hoeft als ik 40 ben, en echt volwassen...

Over die hersens gesproken, die zeggen dus niets over de vlotte babbel die (niet) uit mijn mond komt he. Ik zag vorige week een reportage bbc horizon over autisme. Fascinerend, als je hem nog ergens kunt opduikelen moet je ff kijken naar dat autistische stel. Hilarisch! Heel afstandelijk hun eigen relatie en hun behoefte aan intimiteit (of gebrek daaraan) analyserend. Tijdens deze reportage werd ook gesproken over het autistische spectrum en de kenmerken waarvan de meerderheid van de mensen er wel enkele bezit, in meer of mindere mate. En dat autisme (zoals zoveel gedragsstoornissen) de optelsom is van het aantal en de ernst van deze kenmerken bij elkaar opgeteld en als je dan die grens overgaat... Boem, een etiketje! Voor mezelf heb ik tijdens die uitzending
geconcludeerd dat ik ook wel een flink aantal van die kenmerken bezit. Zit vast rechts van het gemiddelde. Ik begrijp autisten in ieder geval een stuk beter dan die mensen die zonder aarzelen in elke situatie duiken, de eeuwige optimisten en de mensen met mega vriendengroepen die 20 jaar na de middelbare school nog bestaat...

Anyways, ik geloof dat het tijd wordt voor wat kleren, half elf alweer... Mijn maag rommelt, ik wil wat lekkers maar ik heb weer eens het voornemen om zoet, snoep en koek te laten staan. Wanneer gaan we daghappen?

XXX Pom


maandag 7 april 2014

Paloma..

Paloma Faith!! Nee joh, ik kende haar niet! Nooit van gehoord zelfs, tot twee weken geleden. Hoorde en zag haar voor 't eerst bij Giel. Tjek hier. Begrijp wat je bedoelt.. ik was ook totaal.. ik weet niet.. je BLIJFT ernaar kijken, gewoon!! Die grote mond, die felroze lippen.. die tanden.. die uitstraling.. Hoe kan dat, ja. Wat voor mens ben je als je voor 'n radioshow om 7u 's ochtends met je gladgeschoren blote benen in 'n kort zuurstokroze broekje gaat staan, 'n groen satijnen bloesje uit de was vist.. 'n klein mutsje op je hoofd haar zet (dat vind ik sowieso altijd wel bijzonder, heb jij dat niet.. 'n muts als 't niet vriest?)(en 'n muts op bínnen, ook.. wát is de functie?!!), je colourblocking rode riem in 'n hippe knoop legt en omdat 't zo leuk kleurt bij je mutsje, je vintage turquoise hakken achter uit de kast trekt.. je nagels op z'n felst lakt, 'n half uur voor een spiegel kruipt om je haar te doen, je lippen te stiften.. je ogen.. Ik wil met haar daghappen, Pom. Ga je mee? Ben zoooo benieuwd waar ze 't vandaan haalt om zoveel aandacht aan haar uiterlijk te besteden. Haar outfits, heur haar, heur make-up. En hoe komt ze verdomme aan die mooie tanden?!! Denk vaak, namelijk.. met íetsje meer aandacht zou ik er al zoveel leuker uitzien?!! Niet dat ik mezelf als Paloma Faith door 't leven zie stappen (leuk, als ik baliedienst heb, op 't werk.. of even snel naar de Appie voor 'n bos wortelen), maar gewoon.. al had ik maar 'n flintertje van haar charisma!! 

Maar hee, om 't een beetje down-to-earth te houden.. 't gaat natuurlijk niet alleeeeeen om de buitenkant. Laten we dat niet vergeten.. pff. Niet alleen. Wel voornámelijk, natuurlijk, maar niet alleen. Als je leuk kunt zingen en daar ook je geld mee verdient is 't misschien wat minder belangrijk.. ik weet niet hoe goed jij zingt, maar ik kan je vertellen.. ik ga er niet rijk mee worden. Dus.. De binnenkant, moeten we daar nog wat mee, uiteindelijk..? Zou er nog wat zitten, onder die mooie hersenpan van Paloma? We kunnen er na 'n daghap met Paloma natuurlijk nog zo leuk uitzien, we moeten misschien ook nog wat gespreksstof hebben, af en toe. Now and then. 't Leven lijkt me zo leeg, anders. Nou zit dat bij jou wel snor, hersens zat, bij mij wat minder, maar ik weet niet of je 't de tjit-tjet gehoord hebt, bij Giel..? Om eerlijk te zijn: ik denk dat ze onder invloed was. En meestal ís. Echt. Tjek hieronder. Of zou ze van zichzelf zo praten? Had met onze Paloma een beetje hetzelfde als wat ik heb met Josje van K3. Hartstikke leuk om naar te kijken, maar.. alsjeblieft.. alsjeblieft Paloma, NIET praten!!!!





Oja, je werk.. vertel!!


zondag 6 april 2014

De Stem, de uitstraling, de mond...

O,o, Pim,
Ik ga je later bijpraten over dag 2 van het project, maar eigenlijk ben ik nu al afgehaakt. Mocht je je vandaag vervelen, dan verwijs ik je naar je plastic bakjes verzameling. Je weet vast wel wat je er in theorie mee moet doen.
Ondertussen had ik gisteravond zo'n bankhangavond, waarop ik voor de vorm de tv aan had staan, maar eigenlijk meer bezig was de inhoud, vorm en gevoelens over mijn werk op een rij te krijgen. In mijn hoofd dan. Een lijstje met goede voornemens moet nog volgens.
Wat nog wel even door die eindeloze stroom van ongeorganiseerde gedachte doorbrak was deze dame. Ken je haar? Ik heb gefascineerd zitten kijken. Die stem (zoek ff naar the voice uk uitzending), die motoriek, die mega mond! Fascinerend!
Goede zondag, whatever that may be!
Groetjes Pom

zaterdag 5 april 2014

Simsalabim

Hee Pom, kwisnie van 't bestaan, 'n 'minder-project'!! Kan ik nog meedoen?!! Elke dag iets opruimen, uitzoeken en/of weggooien, en na 'n poosje.. een overzichtelijk huis dus een overzichtelijk leven!! Tadaaaa!! Dat klinkt me even heerlijk als onmogelijk in de oren, maar wat 'n droom.. 'n huis met 'minder'. Wij komen om, in de zooi. Gewoon teveel spullen voor te aantal beschikbare kubieke meters. Simpel. Teveel van alles. Ik vind ook gewoon teveel dingen leuk, meer dan er in ons huis past. Veel meer. Ik sleur er meer zooi in dan we eruit gooien. Over all. Wijnglazen, gewone glazen, mokken, koffiekopjes, borden, schalen en kommetjes. Serviesgoed, zeg maar. Zelfs afval is nog bruikbaar; de glazen potten van knakworsten bewaar ik met 'n rietje erin voor onze dorstige kinderen, en niet één of twee maar zes. Voor als er vriendjes komen. Kroondopjes van bierflesjes spaar ik, want ik wil er ooit nog 'n vliegengordijn van maken. Onze tafel, onze kasten.. biebboeken, Allerhandes, gekregen tijdschriften van schoonma, werkboekjes van school, kindertekeningen, knutselwerkjes, uitnodigingen voor kinderpartijtjes, halfvolle traktatiezakjes van kinderpartijtjes met bijbehorende zut van 'n halve euro van de Action, zelfgekochte slaaimie nepogen, stuitereieren, nepspinnen, miniwaterflipperkastjes, goocheltrucs, nepbrillen, spaarpotten (voor elk kind twee, geen idee waarom), tig blikken voor viltstiften, potloden, gekleurd plakband washi-tape, plakdiamanten, hartjes en bloemen van gekleurd rijstpapier, nietapparaten (twee stuks), plakbandrolhouders (twee stuks), strijkkralen, gewone kralen, naalden en rijgdraad, figuurponsjes en ministeck, mandalakleurboeken in vier varianten want maar 69ct per stuk bij de Action, stuk of wat sudoku- en woordzoekerboeken want maar 89ct bij de Action, uitpuilende curverboxen met zeven kleuren wol voor de breivork en de pompoms, twaalf kleuren garen voor de vriendschapsarmbandjes, papier in alle kleuren, maten en diktes.. zucht. Maar eh.. sorry, dwaalde even af.. maar dat project. Ik snap je. Stap 1. Veel pennen.. 'n blik met heel veel pennen, nog 'n laatje vol met heel veel pennen, op 't aanrecht nog 'n beker met pennen.. en dan nog hier en daar wat losse pennen, badkamer, slaapkamer, bij de computer, bij de kinderen.. Waar begin je?!! Waarrrrr -de hel- begin je?!! Alleen al van de gedachte dat ik alle pennen in 't huis op één punt zou moeten samenbrengen word ik moedeloos.. Wil niet denken aan alle andere sh*t!! 

Het nut van stap 2 ontgaat me een beetje, help me effe. 'Doet-ie 't nog?' Okee. Maar die woorden.. waarom? 'Schrijf iets waardoor je je geweldig voelt'..?? Pff, sorry hoor.. 't idee dat je je geweldig voelt door 'n woord op te schrijven, daar heb ik te weinig oestrogeen voor in m'n lijf, denk ik. Ik voel me alles behalve luscious, gorgeous, rockin, charming, respected, honored, strong, vivacious, serene of blissfull. Ik vind 't ook stomme woorden, jij dan? Ik vind 't domme theatrale wijvenwoorden. Niksig, leeg, betekenisloos. Ongrijpbaar ook. Nep-heppie. Pretentieus ook 'n beetje.. Nee, laat ik 't anders zeggen, we functioneren tenslotte in 'n samenleving of iets wat erop lijkt: ik heb er persoonlijk geen niet zo heel veel gevoel bij. Kuch. En 't idee dat je met iets positiefs bezig bent terwijl je eigenlijk alleen even wil testen of je pen 't nog doet, daar kan ik nix mee, sorry. Ik zou deze stap overslaan, Pom. In deze vorm althans. Een half uur nadenken over welke woorden je dan zou willen opschrijven, of zoals in mijn geval, 'n half uur nadenken over waarom ze je uberhaupt opdragen dit soort stomme woorden te bedenken en op te schrijven.. ik begrijp je. En hee, gewoon 'n kriebeltje is toch ook goed?

En ja.. stap 3. Hopeloze opgave. Alle pennen doen 't nog. En ze schrijven eigenlijk nog fijn ook. Ze doen 't hártstikke goed. NATUURLIJK!! Natuurlijk doen ze 't nog, anders had je ze toch allang weggegooid?!!!! Waarom zou je in godsvredes naam 'n pen die 't niet doet meenemen naar 'n restaurant?!! Maar dat terzijde.. Weet niet hoe 't met jou zit, maar mijn probleem is volgens mij (in dit specifieke geval) gewoon: te. veel. pennen. Teveel pennen erin, te weinig pennen eruit. Fijne pennen, meegenomen van 't werk. Niet één, maar 'n paar. Voor als die ander 't niet meer doet. En dat heel vaak. Soms nog een gekochte. Voor de kindjes ('want ik heb nog geen roze pennnn!!"), niet voor mezelf natuurlijk. Want ik heb al heel veel pennen. Enige mogelijke oplossing, moraal van dit verhaal: neem geen pennen meer mee naar huis. En ook nooit meer 'n pen kopen. Of krijgen. En dan: gooi pennen weg, ookal doen ze 't nog of ookal schrijven ze hartstikke fijn? Of neem ze mee naar 't eerstvolgende restaurant dat je bezoekt? Ehh.. ja. Mja, hee.. eh.. ja.. Pff, tis 'n reactie van nix, Pom, 't spijt me, aan mij heb je nix.. maar ik geloof.. ik ben door dit stukje toch alweer 'n stapje dichter bij 'minder'.. In m'n hoofd althans. En ik ga de komende weken proberen (daar ga je al, 'probeeeeren') alle pennen bij elkaar te zoeken en selecteren op eh.. op eh.. ja, waarop.. dat moet ik nog even bedenken. Heb je daar nog ideeën over..?

Maar eh, Pom.. één zo'n opdracht PER DAG? Je meent 't niet. Hou me op de hoogte, als je wil..? Wil wel meedoen, heel heel graag, wil namelijk ook heel graag 'n huis met minder, heel heel graag, 'n huis met minder en 'n leven met minder, echt heel graag, maar ik red dat gewoon niet, tijdtechnisch gesproocken, één zo'n opdracht per dag!! Dat komt door m'n hoofd vooral, hoor, dat weet ik wel, maar toch.. En daarbij.. ik hoop nog steeds op eh.. 'SIMSALABIM!!!!'

Wat waren de opdrachten van 2 en 3 april, Pom..??